İşverenler için ikramiye büyük bir yatırım ancak yapılan son araştırmaya göre çalışanların çoğu sadece bununla motive olmuyor. Çalışanlar motive olmak için insani ihtiyaçlarına daha fazla önem verildiğini görmek istiyor.
Şirketlere ödüllendirme hizmeti sunan One4all Rewards’ Push the Button raporu için, Birleşik Krallık’taki 1000 çalışana ofiste onları neyin motive ettiğini sordu. Araştırmaya göre, düşünülmüş ve teşvik sağlayan ödüller morali yükselterek çalışanın işe olan ilgisini artırırken çalışanlara ikramiye vermek motivasyonu artırmak için en etkili yol olmuyor.
İnsani ihtiyaçlar öne çıkıyor
Rapora göre çalışanların yüzde 78’i yıllık maaşlarının yüzde 10’u kadar bir ikramiye aldığında motivasyonlarında kayda değer bir artış görülmüyor. Yıllık maaşın yüzde 25’i kadar bir ikramiye verildiğinde ise çalışanların yüzde 59’u daha sıkı çalışıyor. Benzer şekilde maaşa getirilen yüzde 10’luk bir zam ancak çalışanların yüzde 22’sini daha fazla çalışmaya itiyor. Yani çalışanlar için çoğu zaman maddiyatin yeterli olmadığı ortaya çıkıyor. Eğer çalışan yaptığı işten psikolojik ve sosyal bir tatmin almıyorsa, bir süre sonra para bu açığı kapatmaya yetmiyor. Yapılan işin kalitesi, geçerliliği ve kişiye kazandırdığı prestij bireyleri firmalarına bağlayan en etkili noktalardan biri olarak öne çıkıyor.
Yan haklar verimliliği yüzde 18 artırıyor
Hali hazırda çalışanlarını ikramiyeyle ödüllendiren işverenlerin yüzde 64’ünün çalışan veriminde somut bir artış görmesi için daha dikkatli bir plan yapması gerekiyor. Her 5 çalışandan sadece birinin motive olmak için haftalık ya da aylık ikramlar gibi alışılmış ödüllere ihtiyacı var. İşverenlerin maaşların dışında yaptığı aylık yardımlar, emeklilik için katkı, sağlık sigortası, seyahat ve yemek ücretleri çalışan verimliliğini yüzde 18 artırıyor.
Gençlerin hak etmediği düşünülüyor
Teşvik sağlayan ödüller ve motivasyon programlarının çalışanlar üzerindeki etkisi yanlış ve eksik yönlendirmeler nedeniyle de değişkenlik gösteriyor. Araştırmada, çalışanların yüzde 29’unun bu tip motive edici ödüllere layık görülmediği ortaya çıkıyor. Hak etmediği düşünülen çalışanların da özellikle gençlerden oluşması ilginç bir detay olarak yer alıyor.
Çalışanların yaşlarına göre ödüllerden dışlanma oranları düşüş gösteriyor.
– 25-34 yaş aralığındaki çalışanların yüzde 48’i
– 35-44 yaş aralığındaki çalışanların yüzde 40’ı
– 45-54 yaş aralığındaki çalışanların yüzde 18’i
– 55 yaş üzeri çalışanların ise yüzde 15’i dışlanıyor.
Buna karşın motive edici programların ve ödüllerin genç çalışanlar üzerinde daha etkin olduğu görülüyor.
– 25-34 yaş aralığındaki çalışanların yüzde 88’i
– 35-44 yaş aralığındaki çalışanların yüzde 85’i
– 45-54 yaş aralığındaki çalışanların yüzde 72’si
– 55 yaş üzeri çalışanların ise yüzde 59’u ödül aldığında daha motive hissediyor.
Araştırmanın sonuçları ödüllendirme programlarının daha genç çalışanlara yönlendirmenin şirket üretkenliğine katkı sağlayacağını gösteriyor. Mindcoach Performans Koçu John Byrne’e göre doğrudan parasal teşvikler bazı çalışanlarda işe yararken bazı çalışanlar için eksik kalıyor. İşverenlerin daha kişiye özel yöntemler denemesi gerektiğinin altını çizen Byrne “İkramiye gibi motive eden unsurların herkeste aynı etkiyi yaratmamasına şaşırmamalı çünkü insanların değer algıları ve ihtiyaçları farklı olabilir” diyor.
Motivasyon için başlı başına yeterli gelmeyen maddiyatın aşağıdaki faktörlerle birlikte sunulması bekleniyor:
– Piknik/gezi/spor karşılaşmaları gibi etkinlikler yoluyla çalışanların bir araya getirilmesi
– Esneklik
– Çalışanların önemli günlerinin hatırlanması
– Ofis/çalışma ekipmanlarının tam ve teknolojik olması
– Temiz ve düzenli bir çalışma ortamının sağlanması
– Terfi alması veya daha üst seviyede bir projede çalışarak sorumlulukların artması
– Ek tatil
– Bireylerin gelişimi için kurs veya beceri geliştirici seminerler
– Belirli aralıklarla kokteyl/şirket yemeği düzenlenmesi
– Şirket bülteni ve duyuru panolarıyla çalışanlar ve şirket hakkında bilgilendirmeler yapılması
